Na het bezoek aan de orthodontist, om ongeveer 12 uur, naar de phonehouse geweest om een ultra-goedkope telefoon uit te zoeken, die Jelle en Yvonne morgen mee kunnen nemen als ze voor het eerst samen een dagtocht gaan maken. Hun beoogde eindbestemming is walibie holland. De keuze is gevallen op een witte Samsung E1270 die ongeveer 20 euro kost. Het is een telefoon die je openklapt als je hem wilt gebruiken. De toetsen zijn lekker groot en het geluid van de speaker is prima. Kortom: een prima telefoon voor onderweg.
Na deze aankoop nog een ijsje genomen bij het ola pappyness center in de Arnhemse binnenstad. Mijn ijsje mislukte enigszins, omdat het iets te lang in de choco dip werd gehouden. Hierdoor kreeg ik een enorme laag chocola onder een razendsnel wegsmeltend ijsje. Toen dit naar binnen gewrongen was, begonnen aan de wandeling naar huis.
Dit ws een voorstel van Yvonne, die wel eens een flink stuk van de route wilde lopen. Ze had hem al een paar keer met Jelle gefietst, dus ze wist vrij zeker dat ze de weg naar huis wel terug zou kunnen vinden. De fitbit was gelukkig mee, zodat ook het aantal stappen zou worden bijgehouden. Na ongeveer een half uur lopen even gestopt bij een tankstation om een flesje drinken te halen en toen verder richting Westervoortse brug. Na in totaal een uur wandelen waren we bij station Westervoort, waar Yvonne eigenlijk de trein wilde pakken. Tja, en welke beslissing neem je dan. Ik twijfelde tussen accepteren dat we al een flink stuk gelopen hadden, dus dat dit al een flinke prestatie was, en het idee dat je niet meteen moet opgeven als de kans zich voordoet. Ik koos voor het laatste, dus liepen we verder. Yvonne was het hier maar heel kort mee oneens, dus ik ben blij dat we het zo hebben gedaan. Se kwamen nu langs vrij veel bekende punten, waardoor de wandeling eigenlijk best vlot verliep. Rond kwart voor 3 belde Jelle waar we waren. Toen hij hoorde dat we het succes gingen vieren met een ijsje, was hij razendsnel ter plaatsen o om mee te eten, maar natuurlijk kreeg Yvonne een groter ijsje, omdat zij er ook echt iets voor had gepresteerd.
2.5 uur na ons vertrek waren we eindelijk thuis. Yvonne ging meteen met Jelle voetballen, dus geen sprake van oververmoeidhied.
De avond stond in het teken van het uitprinten van kaartjes voor Walibie en de treinreis er naatoe. Ik dacht eerst de walibie kaartjes met de creditcard te kopen, maar daar was de web site het niet mee eens. Toen via ideal, dat ging goed. Net op het moment dat Yvonne de bestelling bij de spoordeelwinkel wilde afronden, vond windows het tijd voor een update die een reboot vereiste. Daarna ging ook deze besteling goed. Daarna begon de ellende, toen de gekochte vouchers moesten worden omgezet in een e-ticket, maar op dit moment ben ik te moe om de problemen nog eens op te schrijven... Uiteindelijk hebben we iets geprint waarvan ik hoop dat het het goede is, Jelle heeft de OV-chipkaarten die ze in de bus nodig hebben, opgeladen en wat geld voor onderweg gehaald. Helaas had hij een briefje van 50 uit de automaat gehaald, dat ik nog even moest wisselen. Om 23:15 weet ik maar één goede plek hiervoor, namelijk de snackbar. Dus een heerljke braadworst genomen en 20 euro klaargelegd voor hun tocht van morgen.
Verdr heb ik de Note van Jelle even geleend, daar heeft hij morgen toch niets aan, en ik kan er even met wat functies spelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten